سحرم دولت بیدار ببالین آمد                          گفت برخیز که آن خسرو شرین آمد

قدحی در کش و سر خوش بتماشا بخرام         تا به ببینی که نگارت به چه آئین آمد

مژدگانی بده ای خلوتی نافه گشای                که ز صحرای ختن آهوی مشکید آمد

گریه آبی برخ سوختگان باز آورد                       ناله فریاد رس عاشق مسکین آمد

مرغ دل باز هوا خواه کمان ابروییست                 ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد

ساقیا باده ده و غم مخور از دشمن و دوست       که بکام دل ما آن بشد و این آمد

 رسم بد عهدی ایام چو دید ابر بهار                      گریه اش بر سمن و نسرین آمد

چون صبا گفته حافظ بشنید از بلبل                       عنبر افشان بتماشای ریاحین آمد